In de Facebook groep G.I. Joe Comics Collectors deelde Dino Monzon zijn enthousiasme over de nieuwe comic Scarlett #1. Hij merkte op dat Kelly Thompson de schrijver is, en dat zij mogelijk wel eens de eerste vrouwelijke auteur zou kunnen zijn voor een G.I. Joe Comic.
Maar is dat ook zo? 🤷🏽♂️
Diana Davis brengt een berg aan kennis met zich mee van hier tot Tokio en reageerde dat Thompson niet de eerste vrouwelijke schrijver is. Waarop ik vroeg of ze kon vertellen wie dat wel was. Ze dacht er nog even aan of het schrijven van de biografieën die ze zelf na ARAH #301 had geschreven ook telt, maar ik deel haar twijfel. 🥳
Maar haar antwoord was Karen Traviss. 🔥🔥
Even zoeken bracht me direct op de website van de Engelse spindoctor van weleer: Karen Traviss, met daarop een speciaal artikel over haar G.I. Joe run uit 2014/2015. Helaas zijn er maar 8 van de 12 geplande delen verschenen. Ze hoorde dat IDW de stekker uit de serie trok, net nadat ze klaar was met issue 7. Hierdoor moest er een aangepast script komen om het verhaal goed af te sluiten, maar met enige openingen voor het geval dit verhaal op een later moment opnieuw door IDW zou worden opgepakt. Maar linksom of rechtsom, hiermee is Karen Traviss de eerste vrouwelijke auteur die zich mocht vastbijten in een script voor G.I. Joe! 🔥🔥🔥
In het artikel schrijft ze over de comic, maar ze deelt ook een interview met USA Today. Dit zal ik vertalen en hieronder delen. Een uitgebreid en tof interview hieronder met StarJoes is in Engelse audio, dus dat zul je zelf moeten luisteren, en dat is zeker de moeite waard!
De door haar gebruikte afbeeldingen gebruik ik willekeurig door de tekst heen, en daar zal ik soms nog was extra aan toevoegen, wat ik heb gevonden via ComicCollectorLive.com.😎
Ik werd in ieder geval uitermate enthousiast na al het lezen en ga kijken of ik deze serie compleet in de kast heb staan. Gelezen heb ik de serie zeker nog nooit, maar ik kijk er nu wel naar uit!
Yo Joe! 👊🏽
StarJoes Interview
Ryan vliegt solo in dit interview met de nieuwe schrijver van G.I. Joe, Karen Traviss. Karen onthult haar benadering van nieuwe projecten, op welke karakters ze haar focus heeft gelegd in de nieuwe lopende projecten en aan welke andere projecten ze met plezier heeft gewerkt. Het is een geweldig interview met een geweldige schrijver van de andere kant van de oceaan.
G.I. Joe #1 komt uit op 24 september 2014. Genieten!
The Fall of G.I. Joe
G.I. Joe is niet zomaar een stripverhaal of speelgoed: na vijftig jaar is het een cultureel archetype. Zelfs als je nog nooit een G.I. Joe-figuur had (of Action Man, zijn Britse equivalent), je weet automatisch wat het belichaamt. Presidenten hebben gerefereerd aan hun troepen als G.I. Joes: Action Man maakt deel uit van de taal in Groot-Brittannië, zelfs voor mensen die de figuren nog nooit hebben gezien of de strips nooit hebben gelezen.
Voordat ik werd gevraagd om deze serie te schrijven, had ik al een scène in GOING GREY, waarin Rob the Royal Marine en Mike de freelance miljardair, bespreken of de Action Man/G.I. Joe-figuren die ze als jongens hadden, een rol speelden bij het vormgeven van hun identiteit als mannen en als soldaten. Ik kreeg de uitnodiging van IDW vrijwel zodra die scène klaar was, alsof het schrijven ervan een vreemde causaliteit in de ether had opgeroepen, dus hoe kon ik dit werk afwijzen? Dit is een echt cultureel ingebed icoon, mensen. Niets anders komt in de buurt.
The Fall of G.I. JOE begint zes jaar nadat je het team voor het laatst zag, en de politieke kaart van de wereld is enorm veranderd. De Joes vechten voor hun overleving als eenheid in een wereld die denkt dat ze hen niet meer nodig hebben; en hun grootste bedreigingen liggen bij de thuisploeg. Het is mijn gebruikelijke mix van actie, door en door vuile politiek, personages over wiens moraal je ruzie maakt, en de wereld gezien vanaf het scherpe einde van de oorlog, met fantastische kunst van Steve Kurth. Steve's karakterstudies van Isaac Craft en Grigor Rashidov behoren tot de beste dingen die er zijn.
UPDATE, maart 2015: nummer 8 is helaas de laatste in deze serie. Ik had er twaalf gepland, maar IDW annuleerde de serie op zeer korte termijn (toen ik nummer zeven had afgerond), dus moest ik het voortijdig in één laatste nummer afronden. Het is uiteraard niet helemaal het verhaal dat ik wilde vertellen, want daarvoor zouden alle twaalf nummers nodig zijn geweest, dus het einde is niet helemaal zoals ik het een paar nummers eerder voor ogen had. Maar het slaagt erin sommige verhaallijnen op te lossen en laat andere open voor het geval IDW ze ooit in de toekomst wil oppakken.
De volledige serie is beschikbaar in paperback.
Knowing is Half the Battle
USA Today Interview
Traviss meldt zich aan als schrijver voor 'G.I. Joe's herlancering
BRIAN TRUITT
De Britse schrijfster Karen Traviss heeft zich aangemeld voor een dienstreis met een stel echte Amerikaanse helden.
In september lanceert IDW zijn langlopende G.I. Joe-stripserie met een nieuwe nummer 1 en een creatief team van terugkerende artiesten Steve Kurth en Traviss, een veteraan van Star Wars-, Gears of War- en Halo-romans, evenals Gears- en Batman-strips.
Het mantra van de Joes was 'Knowing is Half the Battle' in de hoogtijdagen van militair speelgoed en tekenfilms uit de jaren tachtig, en Traviss heeft er ook één: 'Raak nooit een franchise aan die ik ken.'
Ze komt bij voorkeur niet alleen het liefst koud binnen bij G.I. Joe, maar hoe kouder hoe beter, zegt ze. "Ik moet op absoluut grondniveau beginnen, een 'kamer' vol vreemden binnenlopen en het verhaal verkennen als een journalist, daar meteen naar binnen gaan en de personages vragen wat er aan de hand is."
De nieuwe serie speelt zich af vijf jaar nadat het vorige boek eindigde, en de wereld is veranderd – de kwaadaardige organisatie Cobra is een internationale vredesmacht geworden, en het Joe-team, geleid door de stoere heldin Scarlett, past zich aan de nieuwe politieke realiteit aan en het is voor niemand een erg comfortabele positie.
"Er loopt een sterk geopolitiek en diplomatiek thema door de serie, maar net als bij al mijn werk wordt het gezien vanuit het perspectief van individuen, hoe conflicten hen persoonlijk beïnvloeden", zegt Traviss. "De grootste veldslagen in de menselijke geschiedenis kunnen alleen worden gezien door de ogen van de kerel aan de frontlinie, en dat is per definitie een zeer gerichte visie, die van individu tot individu zal variëren."
De leden van het Joe-team – waaronder Flint, Mainframe, Roadblock en Agent Helix – zijn gewend om voor hun leven te vechten, maar weten ook wie hun vijand is. Nu worden ze volgens Traviss geconfronteerd met meerdere vijanden, zowel militair als praktisch, en de grootste bedreiging voor hun bestaan ligt aan hun eigen kant.
Als leider van de groep in een van hun donkerste uren moet Scarlett in het reine komen met haar commandorol, en hoe frustrerend dat kan zijn voor een hands-on type als zij. Maar het is de politiek die haar te pakken krijgt, ik denk na", zegt Traviss, die het personage op de pagina haar acties laat dicteren.
‘Ze zal het me vertellen. Dat maakt schrijven leuk en vaak verontrustend: je ziet een wereld door de ogen van personages die helemaal niet op jou lijken, en je weet niet hoe ze zullen reageren totdat het gebeurt. "
Traviss recruteert een paar personages uit de diepe Joe-mythologie die al een tijdje niet meer op de radar zijn geweest, en introduceert een nieuwkomer die al de meest dubbelzinnige van het stel aan het worden is in termen van zijn morele gronden.
"Ik weet precies wat hem motiveert, maar het wordt een hele opgave om te zien hoe ver hij bereid is te gaan", zegt de schrijver. 'Dat geeft je een idee dat hij geen padvinder is.'
Traviss is een schrijfster die liever 'in alle grijze, vieze gebieden' werkt dan dat ze standaardhelden en schurken heeft. Ze geeft toe dat ze het leuk vindt hoe volwassen en genuanceerd G.I. Joe-strips onlangs zijn geweest. Toen ze zich in Cobra begon te verdiepen, verwachtte ze half 'Obvious Bad Guy van Central Casting', maar in plaats daarvan 'zijn ze afgebeeld met evenveel subtiliteit en schaduw als het G.I. Joe-team. Het is het bewijs dat je iets op een actiefiguur kunt baseren en het toch laten werken als een echt drama.
In de Cobra-gelederen is Tomax in grote mate terug als de belangrijkste man, tot groot ongenoegen van de barones, de klassieke femme fatale van de snode kracht. Siren, die werd geïntroduceerd in de vorige G.I. Joe-serie, is ook teruggekeerd samen met haar zoon, die een centrale rol speelt in de nieuwe verhaallijnen en oud genoeg is om zelf een geduchte vijand te zijn.
Traviss zal niet veel meer zeggen, maar haar kijk op Cobra zal zijn als een groep driedimensionale, logisch gemotiveerde en boeiende mensen.
‘Ze zijn logisch’, zegt ze. "Misschien wil je ze nog steeds met extreme vooroordelen beschieten, maar je zult begrijpen waar ze vandaan komen. En dat is wat een vijand echt gevaarlijk maakt. Ze zijn niet gemakkelijk te negeren - gewoon anders en niet iemand met wie je de ruimte kunt delen."
Toen IDW haar materiaal gaf om mee te werken, kwam Siren naar voren als iemand die lezers graag nog een keer zouden willen zien. En Traviss was blij om te helpen.
"Cobra had een spin-doc? Ik kon het niet laten", zegt ze. "Ik heb tien jaar in PR voor politici gewerkt, en ik besefte plotseling dat dit geen verspild decennium was!
'Ik ken haar werk. Ik archiveer geen serienummers van echte mensen en gebeurtenissen, maar de technieken die ze gebruikt en de dingen waarmee ze te maken krijgt, zullen authentiek zijn.'
Die autoriteit die Traviss meebrengt uit haar tijd als journalist en defensiecorrespondent en haar voorliefde voor uitgebreid onderzoek, maakten haar volgens redacteur John Barber de perfecte persoon voor de baan bij Joe.
"Karen leeft en ademt de wereld van mannen en vrouwen in uniform", zegt hij. "Dat is de reden waarom zoveel veteranen en actieve militairen van haar boeken genieten. Ze respecteert het uniform en schuwt de realiteit van het militaire leven niet."
Toen Barber haar benaderde voor het optreden, was Traviss feitelijk een scène aan het schrijven in haar nieuwste technothrillerroman Going Grey, waarin twee dierenartsen de impact bespraken G.I. Joe en zijn Britse tegenhanger Action Man, die hadden te maken met hun beslissing om zich aan te melden.
"G.I. Joe heeft een hart en een houding die voor mij goed en vertrouwd aanvoelen, dus ze zouden straalgeweren kunnen hebben en ze zouden zich nog steeds meer als echte troepen voelen dan veel andere franchises", zegt Traviss.
"Ik heb nog steeds veel militaire contacten, en vrienden en lezers die hebben gediend of dienen, en zij reageren heel sterk op GI Joe. Ik ben de tel kwijtgeraakt van het aantal dat zei: 'Oh, ik hield er gewoon van Aas kind, had ik alle figuren, het zette me echt aan het denken.' "
Omdat de samenleving nu niet meer dezelfde nauwe band heeft met het leger als 50 jaar geleden, toen kinderen voor het eerst G.I. Joe actiefiguren in hun speelgoeddozen hadden, wil Traviss haar steentje bijdragen om soldaten een stem te geven.
"Ze doen uniek zwaar werk en dat zijn we ze verschuldigd. Ik ben het ze schuldig", zegt ze. ‘En een manier om een deel van die schuld terug te betalen, is door G.I. Joe te schrijven.’
Deel dit artikel via:
Reactie plaatsen
Reacties